ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ ΝΕΡΟΥ

Η όσμωση είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται, όταν π.χ. σε ένα δοχείο δύο διαλύματα νερού ίδιου όγκου με διαφορετική όμως πυκνότητα χωριστούν με μία ημιπερατή μεμβράνη.

Ο ρόλος της ημιπερατής μεμβράνης είναι να επιτρέπει μόνο στο νερό όχι όμως και στα άλατα να την διαπερνούν προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Σύμφωνα με το φαινόμενο της όσμωσης, αυτό που παρατηρείται με την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος είναι η μεταφορά νερού από το αραιότερο προς το πυκνότερο διάλυμα (όσμωση) με αποτέλεσμα την συμπύκνωση και την πτώση στάθμης στο αραιότερο διάλυμα και την αραίωση και την ανύψωση της στάθμης στο πυκνότερο διάλυμα.

Μετά την πάροδο ορισμένου χρόνου παρατηρείται εξισορρόπηση του φαινομένου.

Αυτό συμβαίνει, διότι η ανύψωση της στάθμης του νερού στο πυκνότερο διάλυμα δημιουργεί μια πίεση, οποία χαρακτηρίζεται ως οσμωτική πίεση και είναι αυτή η δύναμη, η οποία αναγκάζει το νερό να κινηθεί και πάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή από το πυκνότερο προς το αραιότερο διάλυμα.

Έπειται από κάποιο χρονικό διάστημα οι δύο αυτές δυνάμεις ισσοροπούν και η διαφορά στάθμης του νερού και στα δύο διαλύματα διατηρείται σταθερή.

Αντίθετα, αν ασκήσουμε πίεση π.χ. με την βοήθεια μιας αντλίας υψηλής πιέσεως στο πυκνότερο διάλυμα (π.χ. γλυκό, υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό) θα αναγκάσουμε μια ποσότητα του νερού να καταφέρει να διαπεράσει τους μικροσκοπικούς πόρους της ημιπερατής μεμβράνης ως κατεργασμένο ή αφαλατωμένο νερό αφήνοντας τα άλατα πίσω του (αποβαλόμενο ή συμπυκνωμένο νερό).

Επειδή το φαινόμενο, που παρατηρείται λειτουργεί αντίστροφα ως προς το φυσικό φαινόμενο, το χαρακτηρίζουμε ως αντίστροφη όσμωση.